از کجا می‌دانید ما همین الان در واقعیت مجازی نیستیم؟

تصویر: آیا این زندگی واقعی است؟ یا این فقط یک تخیل است؟ نان پالمرو / فلیکر ، CC BY-SA
 
چگونه می‌دانید که ما الان در واقعیت مجازی نیستیم؟ واقعیت مجازی می‌تواند آن قدر واقع بینانه باشد که شبیه زندگی عادی احساس شود. Erin، 13، Strathfield
   
تصویر:  رویای یک پروانه Zhuangzi. توسطShibata Zeshin ، ویکی مدیا
 
آیا تا به حال خواب دیده‌اید که فکر می‌کنید همه چیز در اطراف شما واقعی است، و بعد بیدار می‌شوید و متوجه می‌شوید که این همه یک رویا بود؟ اگر چنین است، از کجا می‌دانید که الآن خواب نمی‌بینید؟
 
فیلسوف چینی Zhaungzi بیش از 2000 سال پیش این فکر را داشت. او از خواب دیدنِ این که یک پروانه است از خواب بیدار شد، اما پس از آن نمی‌توانست مطمئن باشد که او یک پروانه نیست که الآن داراد رویا می‌بیند که یک انسان است.
 
به راحتی می‌توان باور کرد که دنیای اطراف ما واقعی است. اما ممکن است این یک رویا یا یک شبیه سازی کاملاً پیچیده رایانه‌ای باشد. شاید همه ما به یک کامپیوتر بسیار قدرتمند متصل هستیم که تجربه واقعیت مجازی را در اختیار ما قرار می‌دهد و باعث می‌شود فکر کنیم مکان دیگری هستیم.
 
اگر شبیه سازی واقعاً خوب باشد و شبیه دنیای واقعی باشد، ممکن است نفهمیم که در یک شبیه سازی هستیم.
 
بنا بر این پاسخ کوتاه این است که ما هرگز نمی‌توانیم کاملاً 100٪ مطمئن باشیم که در شبیه سازی رایانه‌ای قرار نداریم، یا این که به جای بیدار بودن داریم خواب می‌بینیم.
 
اما در حالی که ممکن است این یک فکر عجیب یا نگران کننده به نظر برسد، در واقع هیچ تفاوتی با نحوه زندگی ما ندارد.
 
اگر شما دوستان و خانواده دارید و از انجام کارهای آنها لذت می‌برید، مهم نیست که آنها بخشی از یک رویا یا شبیه سازی باشند، زیرا شما همچنان به همان شیوه رفتار خواهید کرد.
 
شما هنوز هم برای دوستانتان خوب خواهید بود، هنوز هم خانواده خود را دوست خواهید داشت (حتی اگر احتمالاً شما را اذیت کنند)، شما هنوز هم از طعم غذاهای مورد علاقه خود لذت می‌برید، و هنوز هم از بلند شدن صبح زود متنفر خواهید بود.
 
تصویر: چرا مغزهای ما ما را با رویاهای ترسناک رها می‌کنند؟ - Niamh، 8، Newcastle.
 
گرفتن ترس از رویا بسیار طبیعی است. اما مغز ما برنامه‌ای مخفی برای ترساندن ما از کابوس‌ها ندارد.
 
در دوران قدیم، بسیاری از مردم معتقد بودند که رویاها دریچه‌ای به دنیای دیگر است. مردم دو زندگی جدایی ناپذیر را پشت سر می‌گذارند: یکی در دنیای بیداری و دیگری در دنیای رویایی.
 
آنها معتقد بودند که دنیای رویاها آمیزه‌ای از گذشته و آینده، ارواح و یاوران است و به مردم کمک می‌کند که در زندگی خود هدف بیابند. این رویاها غالباً افراد و ایده‌های جدیدی را آشکار می‌کرد، و دلیل آن این است که برخی افراد آنها را ترسناک می‌دانستند، و دیگران آنها را نشانه یا پیشگویی از خدایان می‌دیدند.
 

واقعیت مجازی

درباره واقعیت مجازی علاوه بر مجلات تخصصی و رسانه‌های حوزه فناوری، فیلم هم ساخته شده است، فیلم «عصب» یکی از آخرین ساخته‌های سینمایی است که موضوع آن درباره چند حیوان است که درگیر یک بازی آنلاین با قابلیت پیوند واقعیت و دنیای مجازی هستند. این بازی در ظاهر عادی، از اطلاعات کاربران علیه آنها استفاده می‌کند و دردسرهایی در پی دارد.
 
راست و دروغش در این دنیای جدید صد رنگ اصلاً مشخص نیست. ترکیب نور و رنگ است. انگار دیگر ارتباطمان بر پایه هیچ شکل می‌گیرد. آنچه می‌بینیم واقعیت دارد یا آنکه تصور موهومی از تخیل ماست که در بیرون از ذهن و جانمان تبلور یافته و آن قدر به خورد ذهنمان رفته که هیچ باورمان نمی‌شود آنچه می‌بینیم واقعی نیست؛ از آن بدتر این که آنچه هست به چشم نمی‌آید.
 
واقعیت و مجاز روزگاری محل مرافعه فیلسوفان، شاعران و ادبا بود و امروز محل منازعه آنهایی است که به آینده دل سپرده‌اند و آنها که دل بسته گذشته‌اند.
 
بشر همیشه در پی برداشتن مرزها به در و دیوار می‌کوبد؛ روزگاری برای برداشتن مرزهای جغرافیایی و زمانی برای برداشتن مرزهای محدودیت و اکنون تلاش برای برداشتن مرز میان واقعیت و خیال؛ در دو مورد اول اغلب تلاش‌ها، مرزهای جدید خلق کرد و فلسفه ابتداییِ ماجرا، به بن بست رسید؛ اما باید دید سلاح فناوری جدید چقدر با نمونه‌های دیگر دانش بشری تفاوت دارد.
 

خواب در بیداری؛ مسئله واقعیت مجازی، در پی زندگی بهتر

ابزارهای واقعیت مجازی تلاش می‌کنند فضای غیر واقعی را با زندگی روزمره انسانها درهم بیامیزند و تا جایی که امکان دارد با استفاده از حواس انسانی، محیطی شبیه سازی شده را  برای بشر ایجاد کنند؛ آنچه را نیست، ایجاد و آنچه را هست، متفاوت نمایش دهند. ما هرگز نمی‌توانیم کاملاً 100٪ مطمئن باشیم که در شبیه سازی رایانه‌ای قرار نداریم، یا این که به جای بیدار بودن داریم خواب می‌بینیم. این ابزارها محیطی چند رسانه ای را در نزدیک‌ترین حالت ممکن برای کاربران ایجاد می‌کنند تا تجربه‌هایی با واسطه از آنچه می‌بینند و احساس می‌کنند، اما واقعیت ندارند، داشته باشند.
 
واقعیت مجازی نیز مانند دیگر فناوری‌ها، هنگامی که مطرح شد، کمپانی‌های زیادی را به خود جلب کرد؛ بسیاری از این کمپانی‌ها بدون آن که بدانند در پی این فناوری چه تغییراتی روی می‌دهد، بخش‌های متمرکزی برای توسعه آن ایجاد کردند، برای همین امروز بیشتر نام‌های بزرگ در صف سازندگان ابزارهایی برای واقعیت مجازی قرار دارند؛ هرچند برخی از سازندگان خیلی زود متوجه شدند زمینه کاری جدید چندان به کارشان نمی‌آید و از این رو بخش‌های نوپا، خیلی آرام و بی صدا به کارشان ادامه دادند.
 

واقعیت مجازی یا واقعیت افزوده؟ مسئله این است

این دو مفهوم نوظهور در دنیای فناوری، موافقان و مخالفانی پیدا کرده است؛ اما واقعاً تفاوت میان آنها در چیست؟ واقعیت افزوده را امروز با یک مثال روشن می توان درک کرد؛ بازی هایی مانند آنچه در پوکی مون گو شاهد آن بوده‌ایم، نمونه واضحی از واقعیت افزوده، البته در دنیای بازیهای کامپیوتری و موبایلی، است. در واقعیت افزوده، کاربر به آنچه می‌بیند و درک می‌کند، تسلط دارد؛ اما اطلاعات و امکانات موجود موجب می‌شود این واقعیت غنی‌تر از آنچه هست به نظر بیاید؛ یعنی اطلاعات، تصاویر و حتی ویدئوها در تعامل و اختلاط با دنیای واقعی شکل می‌گیرد.
 
منبع: تیم دین - University of Sydney